Bir cinayet davasının jüri üyesi olarak seçilen sıradan bir adam, kendisini ahlaki bir labirentin ortasında bulur. İlk duruşmada, delillerin ve ifadelerin sunulmasıyla birlikte, yargılaması yapılan cinayetin faili olarak aslında kendisinin suçlu olduğunu fark eder. Bu keşif, onu derin bir ikilemle yüzleşmek zorunda bırakır: Suçu kabul ederek hapse girmek mi, yoksa jüriyi manipüle ederek masum bir adamın özgürlüğünü elinden almak mı?
Her geçen duruşma, adamın vicdanını daha da sıkıştırırken, diğer jüri üyelerini kendi lehine ikna etmek için kurnazca bir strateji geliştirmeye başlar. Fakat bu süreçte, diğer jüri üyelerinin düşüncelerini etkilerken, kendi içsel çatışmaları ve suçluluk duygusu da derinleşir. Her argüman, her oy birliği çağrısı, onun ahlaki duruşunu test eden bir sınav haline gelir.
Adamın manipülasyonları başarılı gibi görünse de, gerçek sürekli olarak yüzeye çıkmaya çalışır. Masum sanık, hayatını değiştirecek bir ceza ile karşı karşıya kalırken, jüri üyesi suçluluk duygusunun ve gerçeğin ağırlığı altında ezilir. Sonuçta, bu karmaşık hikaye, bireyin etik değerlerinin sınırlarını, adaletin ve vicdanın derin çelişkilerini gözler önüne serer.
Suç, adalet ve insan doğasının zayıflıkları üzerine inşa edilmiş bu hikaye, izleyiciyi kendi ahlaki değerlerini sorgulamaya davet eden, tüyler ürpertici bir psikolojik gerilim sunar.
